ریحانه هدیه ای از عرش الهی

ریحانه من این وبلاگ برای من وسیله ای شده برای کشف کردن تو. یادآوری خاطرات تو، خاطراتی که شاید گاهی یادم میرن، ولی اینجا ثبتشون می کنم تا برات به یادگار بمونه. شاید قبل از نوشتن این وبلاگ اینقدر توی رفتارهات از صیح تا شب دقت نمی کردم و لی حالا اینطور نیست و خیلی خوب دقت می کنم و تو رو می کاوم. ای کاش این وبلاگ رو زودتر از اینها راه اندازی کرده بودم، اما مامان بارها بهت گفتم که من واقعا درگیر بودم من هم دانشجو، همسر، مادر، فرزند و عروس بودم تازه کار و هم بهش اضافه کن. و جمع همه اینها محصولش این میشد که که همه ناراضی بودند و راضی نگهداشتن همه غیر ممکن بود. من تا حد توانم نه اینکه کار میکردم بلکه می دویدم اما رسیدن به مقصدم حکایت همون کلاغ ...

ریحانه جانم؛ هر از چند گاهی سرت را بالا بگیر و به آسمان نگاهی بینداز. امروز که من و تو باهم داشتیم قدم میزدیم یک لحظه چشمم به آسمان و چند تکه ابری که توی آسمان بودند ا فتاد. و به این فکر افتادم که چند وقت است که به آسمان نگاه نکرده ام و نگاهم را از زمین خاکی و دلمشغولیهای همیشگی نگرفته ام . دلم گرفت، برخلاف اینکه وقتی به آسمون نگاه میکنی دلت وا میشه. چون میبینی بابا دنیا خیلی بزرگه و ما چقدر کوچیکیم. خالق این آسمان بزرگ همیشه یار و یاور و مربی ماست پس نگرانی جایی نداره توی زندگی ما. پس چرا کوله بار فکر و نگرانی و غم وغصه رو هی بدوش بکشیم وقتی میشه به آسمون نگاه کرد و دل و باز کرد.   ...

ریحانه زیبای من، ماه تابانم، خورشید درخشانم، ستاره شبهای زیبای من سلام؛ چند روزی بود داشتم به این مسئله فکر میکردم. هرچند که قبلاً هم مطالبی در اینمورد خونده بودم اما اخیراً بوضوح اونو لمس کردم و دلم میخواد ازش برات حرف بزنم. میدونی مامان دوست دارم تجربه ها و هرآنچه که بدست میارمو با تو هم در میون بذارم و تورو هم بفکر وادارم تا خودت هم لمسشون کنی و شاید خیلی زودتر از من توی سنین پایینتر به این یافته ها برسی و شاید خیلی بهتر از من راهتو پیدا کنی و مثل من سالها درگیر چند راهه های زندگی نباشی. اگرچه خیلی از اینارو باید زندگی و تجربه کرد بهرحال بهت میگم تا آویزه گوشهای زبیات باشه مادررررررر. ریحانه جانم چیزی که میخوام ازش برات بگم عشقه...